Αρχοντικό Μπρίκα
Ίσως το πλέον εντυπωσιακό ιδιωτικό κτίριο στην Ελληνική Θράκη.
Το τριώροφο αρχοντικό Μπρίκα έχει εξειδικευμένη αρχιτεκτονική κατασκευή με τις τονισμένες γωνίες, τις πλινθόκτιστες οδοντώσεις, τα τριπλά υπέρθυρα, τον έντονα προβαλλόμενο τριώροφο καμπύλο εξώστη και το ξύλινο αέτωμα με την ελαφρά τοξωτή βάση. Συνδυάζει επιτυχημένα τη βιοτεχνική αποστολή του με τη μεγαλοπρέπεια της δυτικής αρχοντικής προαστιακής βίλας. Εκτός από κατοικία του ιδιοκτήτη, χρησίμευε για εκτροφή μεταξοσκωλήκων, αποθήκη ξηρών κουκουλιών και παραγωγή μεταξόσπορου.
Χτίστηκε γύρω στα 1890, ειδικά για τις ανάγκες της σηροτροφίας και της παραγωγής μεταξόσπορου από ειδικούς μάστορες από την Προύσα και εδράζεται σε υπερυψωμένο λιθόκτιστο βάθρο. Ο ιδιοκτήτης του ήταν από τους λίγους παραγωγούς μεταξόσπορου στο Σουφλί και η οικογένεια του από τις πιο εύπορες της πόλης. Η ειδική κατασκευή του εξασφάλιζε συνθήκες κατάλληλες για την εκτροφή μεταξοσκωλήκων και την αποθήκευση ξηρών κουκουλιών.
Το αρχοντικό δωρήθηκε στο Δήμο Σουφλίου το έτος 1991, από τον αείμνηστο Μαυρουδή Μπρίκα και τη σύζυγό του Βάγια, με σκοπό να αποτελέσει μελλοντικά μια εστία πολιτισμού. Το κτίριο αποκαταστάθηκε κτιριακά από το Δήμο Σουφλίου και στεγάζει το Δημοτικό Μουσείο.
Το τριώροφο αρχοντικό Μπρίκα έχει εξειδικευμένη αρχιτεκτονική κατασκευή με τις τονισμένες γωνίες, τις πλινθόκτιστες οδοντώσεις, τα τριπλά υπέρθυρα, τον έντονα προβαλλόμενο τριώροφο καμπύλο εξώστη και το ξύλινο αέτωμα με την ελαφρά τοξωτή βάση. Συνδυάζει επιτυχημένα τη βιοτεχνική αποστολή του με τη μεγαλοπρέπεια της δυτικής αρχοντικής προαστιακής βίλας. Εκτός από κατοικία του ιδιοκτήτη, χρησίμευε για εκτροφή μεταξοσκωλήκων, αποθήκη ξηρών κουκουλιών και παραγωγή μεταξόσπορου.
Χτίστηκε γύρω στα 1890, ειδικά για τις ανάγκες της σηροτροφίας και της παραγωγής μεταξόσπορου από ειδικούς μάστορες από την Προύσα και εδράζεται σε υπερυψωμένο λιθόκτιστο βάθρο. Ο ιδιοκτήτης του ήταν από τους λίγους παραγωγούς μεταξόσπορου στο Σουφλί και η οικογένεια του από τις πιο εύπορες της πόλης. Η ειδική κατασκευή του εξασφάλιζε συνθήκες κατάλληλες για την εκτροφή μεταξοσκωλήκων και την αποθήκευση ξηρών κουκουλιών.
Το αρχοντικό δωρήθηκε στο Δήμο Σουφλίου το έτος 1991, από τον αείμνηστο Μαυρουδή Μπρίκα και τη σύζυγό του Βάγια, με σκοπό να αποτελέσει μελλοντικά μια εστία πολιτισμού. Το κτίριο αποκαταστάθηκε κτιριακά από το Δήμο Σουφλίου και στεγάζει το Δημοτικό Μουσείο.
Το Κουκουλόσπιτο Καλέση
Από τα πιο χαρακτηριστικά και ιδιόμορφα κτίσματα του Σουφλίου, που επιβάλλονται με τον όγκο τους στο χώρο, είναι τα "μπιτζικλίκια" (κουκουλόσπια), που εξυπηρετούσαν αποκλειστικά τις ανάγκες της σηροτροφίας.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι το "μπιτζικλίκι" του Καλέση. Χτίστηκε το 1850 και μέχρι το 1975 λειτουργούσε ως κουκουλόσπιτο. Τριώροφο κτίσμα συνολικού εμβαδού 490 τ.μ., λειτουργούσε ως αποθήκη ψημένων κουκουλιών. Εκεί γινόταν αγορά ψημένων κουκουλιών, ψήσιμο σε ειδικούς φούρνους και το στέγνωμα σε ειδικά κατασκευασμένους χώρους. μέχρι και αποθήκευση.
Το κτίριο είναι δείγμα "βιομηχανικής" αρχιτεκτονικής των αρχών του αιώνα. Το ισόγειο, εξωτερικών διαστάσεων 14 Χ 19 μ. με περιμετρική λιθοδομή χωρίζεται σε τρεις ζώνες από συστοιχίες ξύλινων στύλων. Το πρώτο πάτωμα είναι κτισμένο από υπερμπατική οπτοπλινθοδομή ενώ το δεύτερο που περιορίζεται στο μεσαίο τμήμα κλείνεται στις μακριές πλευρές από "τσατμά". Οι δύο αυτοί όροφοι ήταν γεμάτοι από κρεβάτια για τους μεταξοσκώληκες. Στις καθαρά εργοστασιακές όψεις, συμμετρικά και ήρεμα διαρθρωμένες με απλά πλίθινα ζωνάρια, πέτρινα αγκωνάρια στο πρώτο πάτωμα και πλίνθινες παραστάδες στο δεύτερο, διακρίνονται οι σιδηροδεσίες που εξασφαλίζουν τη συνεργασία του περιβλήματος με τον ξύλινο σκελετό.
Όλο το κτίριο έχει μεγάλα ξύλινα κουφώματα για να εξασφαλίζεται ο κατάλληλος φωτισμός του χώρου και χοντρούς εξωτερικούς τοίχους 70 εκ., που επιτρέπουν να διατηρείται σταθερή θερμοκρασία.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι το "μπιτζικλίκι" του Καλέση. Χτίστηκε το 1850 και μέχρι το 1975 λειτουργούσε ως κουκουλόσπιτο. Τριώροφο κτίσμα συνολικού εμβαδού 490 τ.μ., λειτουργούσε ως αποθήκη ψημένων κουκουλιών. Εκεί γινόταν αγορά ψημένων κουκουλιών, ψήσιμο σε ειδικούς φούρνους και το στέγνωμα σε ειδικά κατασκευασμένους χώρους. μέχρι και αποθήκευση.
Το κτίριο είναι δείγμα "βιομηχανικής" αρχιτεκτονικής των αρχών του αιώνα. Το ισόγειο, εξωτερικών διαστάσεων 14 Χ 19 μ. με περιμετρική λιθοδομή χωρίζεται σε τρεις ζώνες από συστοιχίες ξύλινων στύλων. Το πρώτο πάτωμα είναι κτισμένο από υπερμπατική οπτοπλινθοδομή ενώ το δεύτερο που περιορίζεται στο μεσαίο τμήμα κλείνεται στις μακριές πλευρές από "τσατμά". Οι δύο αυτοί όροφοι ήταν γεμάτοι από κρεβάτια για τους μεταξοσκώληκες. Στις καθαρά εργοστασιακές όψεις, συμμετρικά και ήρεμα διαρθρωμένες με απλά πλίθινα ζωνάρια, πέτρινα αγκωνάρια στο πρώτο πάτωμα και πλίνθινες παραστάδες στο δεύτερο, διακρίνονται οι σιδηροδεσίες που εξασφαλίζουν τη συνεργασία του περιβλήματος με τον ξύλινο σκελετό.
Όλο το κτίριο έχει μεγάλα ξύλινα κουφώματα για να εξασφαλίζεται ο κατάλληλος φωτισμός του χώρου και χοντρούς εξωτερικούς τοίχους 70 εκ., που επιτρέπουν να διατηρείται σταθερή θερμοκρασία.
Μεταξουργείο Τζίβρε Σουφλίου
Η παραγωγή των κουκουλιών και ειδικά η επεξεργασία τους εξελίσσονται γρήγορα με την άφιξη νέων τεχνικών. Στις αρχές του 20ου αιώνα χτίζονται οργανωμένες μονάδες - εργοστάσια, που απασχολούν αρκετές εργάτριες και εργάτες.
Το βασικότερο βιομηχανικό συγκρότημα της πόλης αποτελούσε το μεταξουργείο της οικογένειας Τζίβρε που χτίστηκε από τον ιταλό Ceriano το 1910. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις του εργοστασίου αναπτύσσονται σε ένα οικόπεδο 10.500 τ.μ.
Αποτελείται από 13 κτίσματα, από τα οποία τα σημαντικότερα είναι η τριώροφη αποθήκη κουκουλιών, συνολικού εμβαδού 469 τ.μ. και όγκου 5.900 κ.μ., με ξύλινα κρεβάτια σε όλο το ύψος της, συνολικής επιφάνειας 2.915 τ.μ. Περιλαμβάνει επίσης το ξηραντήριο (δηλαδή το χώρο απόπνιξης των κουκουλιών σε ειδικούς φούρνους), το υφαντήριο, με 24 υφαντικούς ιστούς και κλωστήριο, και το μεταξουργείο - αναπηνηστήριο, εμβαδού 500 τ.μ. με 94 αναπηνηστικές λεκάνες.
Το συγκρότημα αγοράστηκε από τον Δήμο Σουφλίου και σχεδιάζεται να αναστηλωθεί σε τεχνολογικό Μουσείο και πολύκεντρο.
Το βασικότερο βιομηχανικό συγκρότημα της πόλης αποτελούσε το μεταξουργείο της οικογένειας Τζίβρε που χτίστηκε από τον ιταλό Ceriano το 1910. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις του εργοστασίου αναπτύσσονται σε ένα οικόπεδο 10.500 τ.μ.
Αποτελείται από 13 κτίσματα, από τα οποία τα σημαντικότερα είναι η τριώροφη αποθήκη κουκουλιών, συνολικού εμβαδού 469 τ.μ. και όγκου 5.900 κ.μ., με ξύλινα κρεβάτια σε όλο το ύψος της, συνολικής επιφάνειας 2.915 τ.μ. Περιλαμβάνει επίσης το ξηραντήριο (δηλαδή το χώρο απόπνιξης των κουκουλιών σε ειδικούς φούρνους), το υφαντήριο, με 24 υφαντικούς ιστούς και κλωστήριο, και το μεταξουργείο - αναπηνηστήριο, εμβαδού 500 τ.μ. με 94 αναπηνηστικές λεκάνες.
Το συγκρότημα αγοράστηκε από τον Δήμο Σουφλίου και σχεδιάζεται να αναστηλωθεί σε τεχνολογικό Μουσείο και πολύκεντρο.